जन-गण-मन अधिनायक, जय हे Jana Gana Mana Adhinayak

जन-गण-मन अधिनायक, जय हे

भारत-भाग्य-विधाता,

पंजाब-सिंधु गुजरात-मराठा,

द्रविड-उत्कल बंग,

विन्ध्य-हिमाचल-यमुना गंगा,

उच्छल-जलधि-तरंग,

तव शुभ नामे जागे,

तव शुभ आशिष मांगे,

गाहे तव जय गाथा,

जन-गण-मंगल दायक जय हे

भारत-भाग्य-विधाता

जय हे, जय हे, जय हे

जय जय जय जय हे।

हे गाणे बंगाली भाषेत रविंद्रनाथ टागोरांनी लिहिले आणि त्याला चालही त्यांचीच आहे. याच्यापुढे आणखी कडवी आहेत ती अशी –

ओहोरोहो तोबो आशबानो प्रचारितो, शुनि ताबो उदारो बानी

हिंदू बौद्धो शिखो जैनो, परशिको मुशोलमानो ख्रिस्तानी,

पूरबो पश्चिमो आशे, तबो सिंघासनो पाशे

प्रेमोहारो हाव्ये गांथा

जनो गनो ऐक्यो बिधायको जयो हे, भारतो भाग्यो बिधाता

जयो हे, जयो हे, जयो हे

जयो जयो जयो जयो हे

पोतोनो अभ्युदयो बंधुरो पोंथा

जुगो जुगो दाबितो जात्रि

हे चिरो सारोथि, तबो रथ चक्रे, मुखोरितो पोथो दिनो रात्रि

दारुणो बिप्लबो माझे, तबो शंखोध्वोनि बाजे

संकटो दु:खो त्राता

जनो गनो पोथो परिचायको, जयो हे भारतो भाग्यो बिधाता

जयो हे, जयो हे, जयो हे

जयो जयो जयो जयो हे

घोरो तिमिरो घोनो निबिरो, निशिथे पीरितो मुर्छितो देशे

जाग्रतो छिलो तबो अबिछोलो मंगलो, नोतो नयोने अमिषे

दु:स्वप्ने आतंके, रोक्खा कोरिले अंके

स्नेहमोयी तुमि माता

जनो गनो दु:खो त्रयको, जयो हे भारतो भाग्यो बिधाता

जयो हे, जयो हे, जयो हे

जयो जयो जयो जयो हे

रात्रि प्रभितिलो उदिलो रबिछबी, पुर्बो उदयो गिरि भाले

गाहे बिहंगमो पुण्यो समीरणो, नबो जीबनो रशो ढाले

तबो करुणारुणो रागे, निद्रितो भारतो जागे

तबो चोरोणे नोतो माथा

जयो जयो जयो हे, जयो राजेश्वरो, भारतो भाग्यो बिधाता

जयो हे, जयो हे, जयो हे,

जयो जयो जयो जयो हे